- allahpərəst
- Iприл. боголюбивый, набожный, богомольныйIIсущ. богомолец, богомолка
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
allahpərəst — is. <ər. Allah və fars. pərəst> Allaha inanan, Allaha sitayiş edən; dindar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
allahpərəstlik — is. Allaha inanma, Allaha sitayiş etmə; dindarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həqpərəst — ə. və f. 1) düz adam, düzlük tərəfdarı; 2) haqqa sitayiş edən; 3) allahpərəst … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xudapərəst — f. allahpərəst, Tanrıya inanan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xudayi — f. Allaha inanan, Allah adamı; allahpərəst … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tanrıçı — sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. <Molla Əkbər:> Bu, tarçı Əsəd deyildi. . . tanrıçı Əsəd idi. . . Yaxşı adam idi. . . B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti